Recenzja • “Without Merit " - Colleen Hoover

stycznia 17, 2023

Recenzja • “Without Merit " - Colleen Hoover

Cześć! Macie swoją ulubioną książkę Colleen Hoover? 💓 Dla mnie w topce, już od kilku lat znajduje się właśnie “Without Merit”. Kilka dni temu wydawnictwo moondrive zaprezentowało nam nowe wydanie tej wyjątkowej historii. Muszę przyznać, że szata graficzna okładki jest cudna i cieszę się, że tak bardzo nawiązuje do historii w środku. 

Książka opowiada nam historię siedemnastoletniej Merit, jej rodziny i problemów z którymi mierzy się nastolatka. Fabuła tej historii w dużej mierze opiera się na rodzinnych tajemnicach, które z każdym rokiem coraz bardziej wyniszczają rodzinę. Pojawia się brak akceptacji, niedocenienie czy poczucie samotności, które wiąże się z istotnymi problemami natury psychologicznej. 

Od samego początku czytania, wyczuwalne jest to jak poważnie autorka podeszła do problemów zawartych w tym tytule. Stworzyła hipnotyzującą historię, która zostaje z czytelnikiem na dłużej. Łapie za serducho, uświadamia i przestrzega. Nie jest to słodka historia, w której na główny plan wysuwa się romans, on występuje, jednak jest bardzo subtelny.

Problematyka tej historii sięga bardzo głęboko. Jest to książka bardzo emocjonalna, jednak wyjątkowa w swojej prostocie. 

Wielkim atutem tej książki są jej postacie, a właściwie ich kreacja. Realistyczni, ze swoją własną historią do opowiedzenia. Każdy z bohaterów niesie na swoich barkach pewien bagaż życiowy. Bagaż, który nie jest rzucony na pierwszy plan, jednak świetnie dopełnia tą historię jako tło. Lubię właśnie takie historie. Historie, w których bohaterowie są kreatywnymi osobowościami, z różnymi pasjami, atutami i problemami. A te wszystkie sekrety i tajemnice, które się za nimi kryją sprawiają, że tytuł staje się bardziej atrakcyjny. Zawsze uwielbiałam w tej książce to, że z każdą kolejną stroną dowiaduje się czegoś nowego i to nie tak, że autorka bombarduje nas informacjami. Dawkuje je bardzo umiejętnie, tak aby nasza ciekawość i niepewność rosła z każdą kolejną stroną. 

 

Jak zawsze pióro autorki jest przyciągające i hipnotyzujące. Nie można się oderwać od tej historii, a to wszystko za sprawą skomplikowanej fabuły, której drugie dno poznajemy z czasem. Przy tej książce nie można narzekać na nudę, w środku znajdziecie wiele zwrotów akcji, które dosłownie wbiją was w fotel. Zawsze podziwiałam pomysł z trofeami/pucharami. To coś co zawsze mi imponowało. Ten pomysł, brak schematyczności i indywidualność Colleen. 

Wiele bólu i dużo emocji skrywa się pod tym zwykłym tytułem “Without Merit”. Jednak, aby dowiedzieć się jaki ma związek z tą historią musicie skusić się i sprawdzić sami. Ja bardzo lubię wracać do tej książki, mam do niej ogromny sentyment i jeśli jeszcze nie czytaliście tego tytułu to gorąco polecam i zachęcam do przeczytania.

 

Współpraca reklamowa: Wydawnictwo Moondrive

Trzymajcie się ciepło!

Ściskam, 

Dominika

Czytaj więcej »

Recenzja • “Never Never " - Tarryn Fisher, Colleen Hoover

stycznia 10, 2023

Recenzja • “Never Never " - Tarryn Fisher, Colleen Hoover

Cześć! Zdarza Wam się powracać do tytułów, które mieliście już przyjemność przeczytać? Wydawnictwo Moondrive w ostatnim czasie wydało nowe wydanie duetu Colleen Hoover i Tarryn Fisher czyli “Never Never”. Jest to książka, którą ja miałam przyjemność czytać już kilka lat temu. Przyznam, że od tamtego okresu jest to jedna z książek Colleen, której nie wspominam dobrze, a jednak zdecydowałam się sięgnąć po nią w nowym wydaniu. Dlaczego? Głównym powodem była chęć sprawdzenia, czy ponownie ta książka wzbudza we mnie te same emocje oraz być może z wiekiem moja perspektywa postrzegania tej historii uległa zmianie. 

Autorki przygotowały dla nas historię Charlie i Siles’a, którzy z dnia na dzień muszą zmierzyć się z niewiedzą kim są, co ich łączy, co do siebie czują, skąd pochodzą oraz tym co wydarzyło się w ich życiu, co finalnie doprowadziło do sytuacji w której się znaleźli. Wiele tajemnic, wiele sekretów i wiele nowych uczuć czeka na czytelnika, który odważy się sięgnąć po ten tytuł. Czy uczucia, które zostały zapomniane uda się wyciągnąć na światło dzienne? Czy prawdziwa, szczera miłość ma szansę wygrać z zapomnieniem? 

Ta historia jest piękna, urzekła mnie każdym swoim aspektem. Nie wiem dlaczego, kilka lat temu nie potrafiłam dostrzec jej potencjału. “Never Never” nie jest prostą książką, jednak jest bardzo emocjonalną powieścią, która pokazuje nam drogę dwójki młodych nastolatków do ponownego odnalezienia siebie w momencie, w którym już nie widzimy miejsca na nadzieję. 

Nie jestem pewna, czy gdy czytałam tą książkę pierwszy raz zwróciłam szczególną uwagę na listy Charlie i Silas’a. Tym razem to zrobiłam. Zatrzymałam się przy nich na moment, ponieważ były pięknym świadectwem pięknej miłości. 

“Nigdy nie zapominaj, że to ja jaki pierwszy cię pocałowałem.
Nigdy nie zapominaj, że będziesz ostatnią, którą pocałuję.
I nigdy nie przestawaj kochać. “

Zdaje sobię sprawę, że nie będzie to książka dla każdego. Nie każdy zrozumie ją za pierwszym razem (przykład popatrzcie na mnie, dopiero za drugim podejściem doceniłam to co kryje się pomiędzy wierszami). W tej pozycji wiele rzeczy może rozpraszać czytelnika, wiele rzeczy może wydawać się błahe i mało istotne. Jednak ta powieść została bardzo dobrze skonstruowana, od samego początku do samego końca. Autorki swoimi świetnymi stylami dopieściły tą ksiażkę do perfekcji. I jeśli dacie się porwać przeprowadzą Was przez tą niesamowitą historię.
Uważam, że tą książkę można kochać, albo nienawidzić. Ja zaliczam się do tej pierwszej grupy, liczę, że za jakiś czas ponownie po nią sięgnę, gdyż urzekło mnie uczucie, determinacja, wytrwałość bohaterów, ich charaktery i sama realizacja fabuły.

 

 

Współpraca reklamowa: Wydawnictwo Moondrive

Trzymajcie się ciepło!

Ściskam, 

Dominika

Czytaj więcej »

Recenzja • “Delirium. Opowiadania" - Lauren Oliver

grudnia 14, 2022

Recenzja • “Delirium. Opowiadania" - Lauren Oliver

“Powiem wam coś o umieraniu: wcale nie jest takie straszne, jak powiadają. Dopiero wracanie do życia tak naprawdę boli.”

Po “Delirium”, “Pandemonium” i “Requiem” przychodzi czas na mały dodatek jakim są “Delirium. Opowiadania.” Lauren Oliver w ostatecznym zwieńczeniu losów naszych bohaterów przygotowała dla nas cztery historie, które są dopełnieniem całokształtu, ostatnimi puzzlami w tej układance. 

W środku znajdujemy cztery opowiadania, które przedstawione są z perspektywy: Hany, Annabel, Raven oraz Alexa. Liczyłam na to, że pokażą nam one może coś więcej niż samo zakończenie “Requiem”, ale tylko jedno z nich pokazało nam zalążek perspektywy przyszłości. Opowiadania raczej nawiązują do przeszłości, minionych wydarzeń i tego co działo się w tle, gdy na głównym planie mieliśmy inne wydarzenia. 

Pomimo tego, że były to króciutkie opowiadania nadal dało się wyczuć charakterystyczny bardzo spokojny, sentymentalny i dystopijny styl autorki. Ponownie czytanie tych historii sprawiło mi wiele przyjemności, gdyż zawsze z chęcią sprawdzę co nowego u moich ulubionych bohaterów. 

Będę dbała o to, aby za dużo nie zdradzić, ale w małym skrócie przybliżę Wam terminowość wydarzeń, które zostały przedstawione w opowiadaniu. Ostrzegam, że możecie natrafić na spoilery (!)

Na pierwszy rzut idzie Hana i jej opowieść o tym co działo się przed tym jak zdradziła Lenę. W głównej mierze jest to historia opowiadająca losy zagubionej dziewczyny, która miota się między tym co powinna a tym co chce robić. Na jej drodze staje mężczyzna, który sprawia, że dziewczyna odczuwa objawy delirii. Jednak jak wszyscy wiemy, nie każde uczucie jest tym szczerym i prawdziwym.

Następnie dostajemy historię Annabel, która właściwie podzielona jest na dwie części “teraz” i “wtedy”. Poznajemy ją w dwóch różnych miejscach jej życia, gdy walczy o wolność oraz gdy walczy o wydostanie się z niewoli. 

Kobieta opowiada o córkach i o miłości swojego życia. Zdecydowanie był to jeden z najlepszych moment z całej historii. Cieszę się, że to właśnie te momenty zostały ukazane jej oczami. 

Później przychodzi również czas na jedną z moich ulubionych postaci, którą jest Raven. I uwaga to co się dzieje w tym opowiadaniu, to totalny kosmos. Nie sądziłam, że dziewczyna zostanie przedstawiona w takim świetle, nie sądziłam, że będzie miałą taką a nie inną wizję przeszłości. Jednogłośnie jest to najlepsze opowiadanie w tej historii. Mamy możliwość spojrzenia na nią innym okiem, poznania wydarzeń z jej perspektywy, a i dostajemy ciekawy zalążek przeszłości. 

No i na zakończenie nasz rodzynek, czyli nie kto inny tylko Alex. Jego opowiadanie było potrzebne na wczoraj. Ta historia dzięki tym kilku stronom dostała to czego brakowało tam od samego początku - czyli perspektywę tego, co działo się, gdy chłopak został pojmany. Historię, która pokazuje nam siłę miłości i wiarę w drugiego człowieka. 

Z jednej strony liczyłam, że ten dodatek przysporzy nam nie jeden zawrót głowy i dostaniemy pełen rollercoaster emocji. Dostaliśmy jednak spokojniejszą wersję autorki i mi to w ostatecznym rozrachunku w sumie nie przeszkadza. Podobały mi się historie, które zastałam w środku. Z czystym serduchem mogę Wam je polecić, będziecie usatysfakcjonowani.

“Ludzie są jak mrówki: tylko kilka jednostek wydaje rozkazy. A cała reszta pozwala się deptać.”

Współpraca reklamowa: Moondrive

Trzymajcie się ciepło!

Ściskam, 

Dominika

 

Czytaj więcej »

Recenzja • “Requiem" - Lauren Oliver

października 14, 2022

Recenzja • “Requiem" - Lauren Oliver

Cześć! 💌

Już dwukrotnie miałam przyjemność przedstawić Wam świat, w którym miłość jest zakazana. Dziś po raz trzeci przychodzę z moją opinią odnośnie serii Delirium i skomplikowanej sytuacji Leny. Nie dość, że obecnie jej życie opiera się na próbie przetrwania w Głuszy to dodatkowo sprawa z Julianem i Alexem nie daje jej spokoju. Jej serce jest rozdarte, jednak w głębi siebie wie, do kogo ono należy. 

“Requiem” opiera się na równoczesnym przedstawieniu losów dwóch przyjaciółek, Leny i Hani - jedna żyje w Głuszy, druga w mieście. I apropo tej drugiej, to muszę przyznać, że jej tajemnica okropnie mnie zszokowała. Nie spodziewałam się takiego zwrotu akcji. Jeśli zaś chodzi o Lenę, to tutaj klasa w sobie. Postać wykreowana w bardzo ciekawy i przyjemny sposób. Na pierwszy rzut oka widać jak wielką przemianę przeszła od pierwszej części, gdy była cicha i potulna. 

Ta część nie odstaje od dwóch poprzednich. Ponownie dostaliśmy ciekawą historię, świetnie wykreowanych bohaterów i wiele zwrotów akcji. Mimo, że na każdym kroku Odmieńcy starają się przetrwać w Głuszy, to wśród przyjaciół pojawiają się zdrajcy, którzy bez wahania wydarzą ich przywódcom, którzy z zimną krwią postarają się ich wyeliminować. Pojawią się również nowi bohaterowie, którzy również będą mieli duży wpływ na fabułę. Ta część jest spokojniejsza jeśli chodzi o uczucia, jednak każdy moment poświęcony relacji Leny, Alexa i Juliana jest bardzo emocjonujący.

Mi osobiście w tej historii zabrakło perspektywy Alexa i Juliana. Myślę, że panowie mieli wiele do powiedzenia i szczerze ubolewam nad tym, że jednak tego nie otrzymaliśmy. Byłby to fajny dodatek i szersza perspektywa minionych wydarzeń. 

Czy zakończenie mnie usatysfakcjonowało? I tak, i nie. Z jednej strony jestem zadowolona, a z drugiej mam takie przeświadczenie z tyłu głowy, że jednak liczyłam na więcej. Co tu dużo mówić, mam nadzieję, że to opowiadanie Delirium dopełni tą historię i postawi ostatnią, finałową kropkę nad i jeśli chodzi o tą historię.

Współpraca: Wydawnictwo Moondrive

Trzymajcie się ciepło!

Ściskam, 

Dominika

 

Czytaj więcej »

Recenzja • “Truskawkowy blond " - Edyta Prusinowska

września 28, 2022

Recenzja • “Truskawkowy blond " - Edyta Prusinowska

Cześć! 🍓

Dziś swoją drugą premierę książki świętuje Edyta Prusinowska z nowym tytułem “Truskawkowy blond”. Historia opowiada losy Juwona i Gabriela - dwóch młodych gwiazd sceny muzycznej. Dzieli ich cały świat, jednak łączy bardzo wiele. 

Jeśli w kilku słowach miałabym opisać relację jaka łączy głównych bohaterów to z pewnością powiedziałabym, że jest to szczere, piękne i bezwarunkowe uczucie. Uczucie, które budowane jest na zaufaniu, małymi kroczkami. Ta znajomość rozpoczęła się od małego skandalu, a przerodziła się w piękną przyjaźń.  Nie będę ukrywać, że dla mnie chemia pomiędzy Juwonem i Gabrielem dla mnie wyczuwalna jest na kilometr i gdy tylko da dwójka znajdowała się w jednym pomieszczeniu na mojej twarzy pojawiał się szczery uśmiech.

Moje serce całkowicie skradł klimat tej książki. Było zabawnie, romantycznie i z lekka dramatycznie momentami. Zdecydowanie przy tej dwójce nie można narzekać na nudę. Autorka po raz kolejny wykreowała bardzo ciekawe postacie, które przyciągają czytelnika. Charakteryzują się ogromnym zaparciem i wytrwałością. W tej historii nie brakuje muzyki i pasji do niej. Bohaterów czeka wiele wyrzeczeń. Po pierwsze wyrzeczeń związanych z osiągnięciem sukcesu, a po drugie z utrzymaniem relacji.

Sama w sobie historia nie jest zbytnio skomplikowana, jednak tło tej historii i przeszłość jednego z bohaterów złamała mi serce. Jego siła, odwaga i determinacja była godna podziwu. Codziennie zmagał się z problemami natury psychologicznej i cierpi na bezsenność. Uważam, że to dobre posunięcie umieszczając taki a nie inny wątek w tej historii. Cieszę się, że po raz kolejny autorka poruszyła istotny temat, który często zostaje sam w sobie bagatelizowany.  

Nie będę się za dużo rozpisywać, gdyż uważam, że ta historia obroni się sama. A więc jeśli lubicie słodkie historie, które są zarazem romantyczne, zabawne i posiadają nutkę dramatyzmu oraz bohaterowie książki są przeuroczy to nie możecie przegapić tej pozycji. 🍓

 

Współpraca: Wydawnictwo Moondrive

Trzymajcie się ciepło!

Ściskam, 

Dominika

Czytaj więcej »

Recenzja • “Pandemonium" - Lauren Oliver

sierpnia 26, 2022

Recenzja • “Pandemonium" - Lauren Oliver

  

“Przyszłość można jednak zbudować z czegokolwiek, z niczego. Wystarczy jakiś odłamek czy impuls. Wystarczy pragnienie, by iść dalej, powoli: najpierw jedna noga, potem druga. Wiem już, że da się odbudować miasto z ruin.”

Cześć! 🖤

Po “Delirium” przychodzi czas na “Pandemonium” dalszą historię Leny, która w brutalny sposób straciła swojego ukochanego. Aby przetrwać musi dołączyć do ruchu oporu. Adaptacja nie jest prosta, jednak bez ich wsparcia nie uda jej się przetrwać w Głuszy. Wraz z upływającym czasem dziewczyna przyzwyczaja się do swojego nowego życia, jednak względny spokój nie może trwać wiecznie..

“Pandemonium” jest historią, która ponownie złamała mi serce w najmniej spodziewanym momencie. Jednak zacznijmy od początku (!). Drugi tom jest bardziej odważny, bardziej buntowniczy - w którym możemy zobaczyć wewnętrzną przemianę Leny. Kobieta staje się silniejszą wersją samej siebie. Nie przychodzi jej to łatwo, gdyż strata Alexa była dla niej bardzo bolesna. Teraz gdy na jej drodze niespodziewanie staje mężczyzna z przeciwnej balustrady walki - Julian, Lena musi zdecydować czy jest w stanie ponownie zachorować. Nie zapominajmy, że nadal miłość jest uważana za chorobę. Lena jednak zna prawdę. Wie czym jest miłość, przecież sama jej doświadczyła. 

Jestem totalnie zauroczona tą historią. Trzeba przyznać, że autorka zbudowała tą historię od A do Z, przy czym zadała o każde szczegóły. Starzy i nowi bohaterowie, którzy idealnie wpasowali się w historię. Fabuła od której nie można się oderwać i świadomość, która mówi, że coś nie gra (oj, tak moja intuicja tym razem nie zawiodła). Wiele wątków sentymentalnych i emocjonalnych, które złamały mi serce. Również wiele walk o wolność i siebie. Muszę Was ostrzec, od tej historii bardzo ciężko jest się oderwać. Czytanie tej książki to czysta przyjemność. Pojawia się oryginalna fabuła i wiele zwrotów akcji. Dla mnie bomba (!)

Choć uważam, że zakończenie zostało troszkę przyśpieszone ( określiłabym to mianem tego, iż wszystko dzieje się na wariackich papierach ). Wyłania się niemały bałagan. I przez chwilę mi to przeszkadzało, jednak gdy zabrzmiały ostatnie zdania całkowicie mnie zamurowało. Nie wyobrażam sobie oczekiwania na kolejny tom. Ta historia, jest rewelacyjna. Nie mogę wyjść z podziwu i składam ukłony w stronę autorki. Rewelacyjna powieść! Zachęcam do przeczytania 🖤

Współpraca: Wydawnictwo Moondrive

Trzymajcie się ciepło!

Ściskam, 

Dominika

  

Czytaj więcej »

Recenzja • “Opowiem o tobie gwiazdom” - Edyta Prusinowska

sierpnia 22, 2022

Recenzja • “Opowiem o tobie gwiazdom” - Edyta Prusinowska

 

“Nieważne, co się wydarzy. Kiedyś znowu cię znajdę.”

Cześć! 🌞

Dziś mam dla Was kilka słów o książce, która wzbudza wiele kontrowersji. “Opowiem o tobie gwiazdom” to historia opisująca perypetie trójki znajomych, którzy pewnego dnia bardzo spontanicznie postanawiają wybrać się w podróż. Podróż, która przyniesie wiele emocji i wspomnień na całe życie. Dla Astrid wyjazd jest ucieczką z rodzinnego miasteczka, które dusiło ją po śmierci siostry. Jajo liczy na przygodę życia i zawsze będzie popierał szalone pomysły swojej przyjaciółki. Natomiast dla Plutona jest to wypad, który pomoże mu spełnić kilka rzeczy z “listy rzeczy do zrobienia przed śmiercią.”

Na pierwszy rzut oka można powiedzieć, że klimat książki będzie bardzo wakacyjny. I po części tak jest. Jednak ja podzieliłabym ją na dwie części: sen i powrót to rzeczywistości. Pierwsza część jest bardzo szalona i spontaniczna. Zdecydowanie ma wakacyjny vibe, który wywołał u mnie uśmiech na twarzy. Podobały mi się ich “pierwsze razy” czy to podczas robienia tatuażu czy też nocowania pod namiotem lub wypadu do lunaparku. Druga część natomiast jest owiana chorobą i zmaganiem się wieloma przeciwnościami losu.  Pojawiają się niekontrolowane uczucia i niejedna przyjaźń będzie wisieć na włosku. 

Zdecydowanie i bezkompromisowo mogę powiedzieć, że “Opowiem o tobie gwiazdom” jest bardzo smutną i bolesną książką. Pod wieloma względami jest również bardzo emocjonalna. W pewnym momencie ta książka całkowicie złamała mi serce. Podczas czytania naprawdę przeżyłam wiele emocji - od tych wesołych do tych mniej pozytywnych. Z pewnością mogę powiedzieć, że autorka potrafi przykuć uwagę czytelnika. Stworzyła wyjątkową historię, która potrafi chwycić za serce. Dodatkowo muszę przyznać, że całe trio było bardzo charakterystycznymi postaciami. Każde z nich miało swoje problemy i radziło sobie z nimi na swój własny sposób.

Jeśli zaś chodzi o pióro autorki to muszę powiedzieć, że bardzo przyjemnie czytało mi się tą historię. Nie mam problemu z czytaniem książek w trzeciej formie. Już od pierwszych stron całkowicie wkręciłam się w historię Astrid, Plutona i Jajo. Uważam, że ta historia to bardzo dobry debiut, i choć nie ukrywam, że była to dość schematyczna książka to i tak nie byłam przygotowana na ten wylew emocji, który autorka zafundowała nam na koniec. 

“Opowiem o tobie gwiazdom” to bardzo pouczająca historia, która pokazuje nam, abyśmy doceniali swoje życie. Historia, który uczy nas jak poradzić sobie śmiercią. Historia, która ukazuje zakochanie i ulokowanie go w złym miejscu. 

Zachęcam Was do przeczytania! 🌜 

 

Współpraca: Wydawnictwo Moondrive

Trzymajcie się ciepło!

Ściskam, 

Dominika

Czytaj więcej »

Recenzja • "Delirium" - Lauren Oliver

lipca 10, 2022

Recenzja • "Delirium" - Lauren Oliver

 

“Miłość - najbardziej zdradliwa choroba na świecie: zabija cię zarówno wtedy, gdy cię spotyka, jak i wtedy, kiedy cię omija.”

Hej! Dziś mam dla Was kilka słów o książce “Delirium” autorstwa Lauren Oliver. Jest to powieść dystopijna, która ma w sobie nutkę wrażliwości, subtelności oraz tajemniczość.

Sześćdziesiąt cztery lata temu miłość zakwalifikowano jako chorobę, natomiast czterdzieści trzy lata temu udoskonalono lek na nią. Lenie pozostało dokładnie dziewięćdziesiąt pięć dni aby być całkowicie bezpieczną i nie zachorować na delirie. Jednak gdy w jej życiu pojawia się Alex, dziewczyna zaczyna wątpić we wszystko co do tej pory wierzyła.

“Wiesz, że nie możesz być szczęśliwa, jeżeli czasami nie bywasz nieszczęśliwa, prawda?”

Brzmi intrygująco, prawda? Ba! Jestem pewna! Ja zakochałam się w opisie tej książki już po pierwszym przeczytaniu. Jednak najbardziej spodobała mi się ta “niepewność” tego co znajdę w środku. Początkowo okropnie drażniły mnie zarówno przemyślenia jaki wspomnienia głównej bohaterki. Było tego zdecydowanie za dużo, jednak z biegiem czasu, gdy fabuła zaczęła się rozwijać książkę czytałam prawie nie oddychając.

Podczas lektury “Delirium” przeżywałam istny rollercoaster uczuć i emocji. Byłam zarówno smutna jak i uśmiechałam się od ucha do ucha, po to by na końcu mieć złamane serce. Gdzieś podczas czytania miałam z tyłu głowy, że ta historia może skończyć się w taki sposób, jednak autorka przedstawiła to tak pięknie, że miałam łezki w oczach. Zdecydowanie trzeba jej przyznać, że potrafi grać na emocjach.

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tą historią. Autorce udało się stworzyć hipnotyzujących bohaterów, niebanalną historię i fabułę od której nie można się oderwać. Ja nie mogę już doczekać się dalszych losów bohaterów, ponieważ nie czytałam tej książki w przeszłości. Zdecydowanie mogę ją polecić każdemu. Gwarantuję Wam, że nie będziecie zawiedzeni. 💞

Współpraca: Moondrive

Trzymajcie się ciepło!

Ściskam, 

Dominika

Czytaj więcej »